Αμφιθέατρο – Παρουσίαση 4 14 Οκτωβρίου (11:30 – 13:00)
Στρογγυλό Τραπέζι: “Τραύμα, Ενσωμάτιση και Αυτορρύθμιση”
από τους Δόμνα Βεντουράτου, Herbert Grassmann, Λίλη Αναγνωστοπούλου, Marianne Bentzen και Ζωή Σίλλατ
Συντονίστρια: Ζωή Σίλλατ
CRM: Ενεργοποίηση πηγών στο μεσεγκέφαλο
Σύμφωνα με τα νέα ευρήματα της νευροφυσιολογίας, όταν ενεργοποιούνται οι τραυματικές μνήμες, νευροφυσιολογικά η διαδικασία είναι η ίδια όπως όταν διαδραματίζεται το τραυματικό γεγονός και έχουμε αντιδράσεις πάλης-φυγής-παγώματος. Οι θεραπευόμενοι, προκειμένου να αποφύγουν τα δυσβάσταχτα συναισθήματα, αποσυνδέονται και μοιάζουν να «αντιστέκονται στη θεραπεία». Ένα νέο θεραπευτικό μοντέλο που βασίζεται στην πρόσδεση, το CRM (Comprehensive Resource Model, Schwarz, Corrigan, Hull and Raju, in press) εδραιώνει πολυεπίπεδες, νευροφυσιολογικές πηγές στο μεσεγκέφαλο, παρέχοντας επαρκή ασφάλεια στο θεραπευόμενο όχι μόνο πριν, αλλά και καθόλη τη διάρκεια της επεξεργασίας, ώστε να μπορεί να μείνει παρών και να βιώσει πλήρως τα έντονα συναισθήματα των πρωταρχικών τραυμάτων ως την οριστική τους ίαση.
Δόμνα Βεντουράτου
Είναι Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια και Θεραπεύτρια Γκεστάλτ (ECP holder), Κλινική Ψυχολόγος, πιστοποιημένη EMDR-trainer από την EMDR-Europe. Είναι επίσης εκπαιδευόμενη εκπαιδεύτρια στη μέθοδο CRM
(Comprehensive Resource Model).
Έζησε και εργάστηκε στη Γερμανία και Αυστρία επί 19 έτη και επέστρεψε στην Ελλάδα το 2003, όπου και ίδρυσε το Ινστιτούτο Τραυματοθεραπείας (www.travmatotherapeia.com). Στην εργασία της με διαταραχές πρόσδεσης και αποσυνδετικές διαταραχές, με ενήλικες με ιστορικό κακοποίησης και παραμέλησης συνδυάζει στοιχεία της Θεραπείας Γκεστάλτ και της Συστημικής Ψυχοθεραπείας με τις αρχές και της μεθόδους της Τραυματοθεραπείας.
Επικοινωνία: ventouratou@gmail.com
Σωματική Μνήμη και Αμνησία
Μέσα από την σωματική επίγνωση υποστηρίζεται σημαντικά η έμφυτη ικανότητα αυτορρύθμισης. Όταν το άτομο είναι εγκλωβισμένο σε ένα πεδίο Αισθητικοκινητικής Αμνησίας χάνει όχι μόνο την ικανότητά του να αντιληφθεί και να νοιώσει το σώμα, αλλά και τον εσωτερικό του προσανατολισμό. Η αποκατάσταση του Συστήματος Σωματικής Μνήμης μπορεί δημιουργήσει την πρόσβαση σε μια πιο διευρυμένη ικανότητα βιώματος θετικών και αρνητικών εμπειριών. Η θεραπευτική σχέση παρέχει τον ενσώματο περιέκτη για τις υπόρρητες ενέργειες της ύπαρξης.
Herbert Grassmann, Dr
Είναι ένας σωματικά προσανατολισμένος Ψυχοθεραπευτής που εργάζεται ιδιωτικά. Είναι επίσης Διευθυντής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Σωματικής Τραυματοθεραπείας (EAST), Εκτελεστικός Διευθυντής του Ινστιτούτου για την Θεραπεία του Δομικού Πυρήνα και ιδρυτής της Δομικής Σωματοθεραπείας και της Σωματικής Μνήμης. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές της δεκαετίας του ’90 εκπαιδεύτηκε στην Δομική Απαρτίωση (Structural Integration). Είναι πιστοποιημένος θεραπευτής Hakomi και έχει εκπαιδευτεί από την Pat Ogden και τον Peter Levine στην Θεραπεία του Τραύματος. Είναι συγγραφέας πολλών άρθρων καθώς και του βιβλίου: Zwei im Einklang (Kreutz-Verlag, 2004). Εργάζεται ως εκπαιδευτής σε διάφορες επιχειρήσεις και είναι lead presenter σε όλο τον κόσμο.
Διαδικασία Ολοκλήρωσης στη Θεραπεία, στη Ζωή
Επιπλέον θα προσπαθήσω μια εφαρμογή των ιδεών του τραύματος στην ψυχοθεραπευτική πράξη υπό τις παρούσες συνθήκες της κρίσης, που αποτελούν πεδίο σύσπασης. Είναι δυνατή η ατομική ενσωμάτωση σε ασώματη κοινωνία;
Λίλη Αναγνωστοπούλου, Ph. D., Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια.
Εκπαιδεύτρια στη Βιοσύνθεση. Διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Βιοσύνθεσης.
Η Λίλη έχει εκπαιδευθεί στη Βιοσύνθεση από το David και Sylvia Boadella, στη Βιοενεργητική από τον Alexander Lowen, στην Ύπνωση από τον Ernest Rossi, και στη Γιουνγκιανή ανάλυση ονείρων από τη Winnifred Rushford.
Δουλεύοντας Θεραπευτικά με το Πρώϊμο Τραύμα και την Παραμέληση
Όταν δημιουργούνται τραυματικά συμπτώματα ως συνεπακόλουθα σοβαρών διαταραχών πρόσδεσης, πρώιμα ουσιαστικά δομικά στοιχεία αλληλεπίδρασης και αυτορρύθμισης όπως περιέργεια, σωματικές αισθήσεις, διυποκειμενικότητα και η ικανότητα αναστοχασμού πάνω σε νέες εμπειρίες δεν αναπτύσσονται επαρκώς. Με βάση την έρευνα πάνω στην νευροθυμική παιδική ανάπτυξη της αλληλεπίδρασης και της αυτορρύθμισης, η Μarianne θα περιγράψει τυπικά μοτίβα τραύματος καθώς και βήματα για την ανάπτυξη βασικών δεξιοτήτων που προάγουν την διαδικασία θεραπείας του διάχυτου τραύματος πρόσδεσης.
Marianne Bentzen
Σωματική Ψυχοθεραπεύτρια και Συγγραφέας. Πρώην Εκπαιδεύτρια στο Ινστιτούτο Bodynamik, εκπόνησε από το 1998 μαζί με την Ψυχολόγο Susan Hart μια -από το λίκνο ως τον τάφο- επισκόπηση της Νευροθυμικής Ανάπτυξης της Προσωπικότητας (ΝΑP). Στο φάσμα της θεραπευτικής εργασίας της Marianne περιλαμβάνονται η ψυχοκινητική ανάπτυξη, η αναπτυξιακή νευροψυχολογία, η θεραπεία τραύματος, η ψυχολογία της εξέλιξης και η θεώρηση System Perspectives. Ασκώντας μακροχρόνια διαλογισμό, η εργασία της διέπεται επίσης από μια πνευματική διάσταση.
Αποκαθιστώντας τις Εσωτερικές Ικανότητες για Ισορροπία, Ανθεκτικότητα, Ζωτικότητα
H απώλεια της σύνδεσης είναι κεντρικό βίωμα στο τραύμα, ως σύμπτωμα και ως επιβιωτική στρατηγική. Η αποσύνδεση μπορεί να συμβεί σε πολλαπλά επίπεδα, αποσύνδεση από μέρη του σώματος, από συναισθήματα και σκέψεις, από άλλους ανθρώπους, ακόμη και από την βαθύτερη αίσθηση συνοχής και νοήματος στη ζωή. H σύγχρονη έρευνα, στο ευρύτερο πεδίο της νευροβιολογικά ενημερωμένης τραυματοθεραπείας, εστιάζει στην σημασία και αλληλεπίδραση της ενσωμάτισης και της έμφυτης ιαματικής δυνατότητας για αυτορρύθμιση, ενσωματώνοντας νέες δυνατότητες αποτελεσματικών θεραπευτικών εφαρμογών στην παραδοσιακή κλινική πράξη.
Ζωή Σίλλατ
Κλινική Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια, Dipl.-Psych., ECP
Eκπαίδευση στην Συστημική, Ψυχοδυναμική και Σωματική Ψυχοθεραπεία στην Γερμανία, όπου έχει εργαστεί ως πιστοποιημένη Ψυχοθεραπεύτρια 25 χρόνια. Εκπαιδευμένη και πιστοποιημένη στην Συνθετική Σωματική Τραυματοθεραπεία (Somatic Experiencing®, Neuroaffective Relational Model /NARM™, Neuroaffective Psychotherapy NAP). Εργάζεται ιδιωτικά στην Αθήνα και συντονίζει βιωματικά εκπαιδευτικά σεμινάρια στο πεδίο της Τραυματοθεραπείας και Προσωπικής Ανάπτυξης. Mέλος στον ΣΕΨ, Αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. της ΕΕΨΕ. Μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του 20ου Συνεδρίου ΕΑΡ 2015 και της Επιστημονικής Επιτροπής του 15ου Συνεδρίου ΕΑΒΡ 2016.